Nowy teledysk od Super Girl Romantic Boys | NEWSY
Super Girl Romantic Boys prezentują teledysk do tytułowego utworu "Stopklatka"
https://www.youtube.com/watch?v=048ZtYGtMgU&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=048ZtYGtMgU&feature=youtu.be
Zespół SUPER GIRL ROMANTIC BOYS, to żywa legenda i pionierzy powrotu do stylu lat 80-tych w Polsce. Potocznie zwani "Romantikami", obecnie wolą używać krótszej wersji nazwy - SGRB. Zespól zaczął grać pod koniec lat 90-tych jednak 2008 zawiesili działalność by w 2013 roku wrócić na scenę rozpoczynając od koncertu na katowickim OFF festiwalu, od tej pory grając regularne koncerty zarówno po Polsce za zachodnią jaki z powodzeniem za wschodnią granicą.Jenocześnie w Antenie Krzyku tym roku wyszła debiutancka płyta która zawierała CD i Dvd na których znalazła się muzyka i z teledyskami oraz fragmentami koncertów, zapisów z heroicznych czasów "dyskotekowego chaosu z pod znaku klawiatury Casio" zebrane przez 15 lat działalności grupy.
Dziś SUPER GIRL ROMANTIC BOYS, to trio w składzie, co przed laty - Kostja (Konstanty Usenko) - wokal, klawisze, sampler i sekwencer, Ewik (Ewa Malinowska) - wokal i Lordmih (Michał Wróblewski) - gitara.
W grudniu ukazał się nowy materiał zespołu, na maksisinglu "Stop! klatka", wydanym na winylu przez Antenę Krzyku, do spółki z niezależną niemiecką wytwórnią Kernkrach.
Utwory zawarte na "Stop!klatce" to "żadne retro" - jak mówią w jednym z wywiadów muzycy. Słychać tu charakterystyczne syntetyczno - klawiszowe brzmienie zespołu, lecz sporo jest także eksperymentów brzmieniowo - realizacyjnych, co jest w dużej mierze zasługą łódzkiego realizatora i producenta Pawła Cieślaka z Hasselhoff Studio, znanego z produkcji elektroniczno - industrialnych, takich jak Tryp lub 11. Nierzadko połamane bity lub szumowe efekty uzyskane dzięki analogowym taśmowym nie gryzą się jednak z melancholijno - taneczną aurą piosenek, dodając im nowoczesności i większego "pazura". To swego rodzaju post - new romantic lub "nowa fala czasów nowej zimnej wojny", wciąż jednak nawiązujące do polskich, wschodnioeuropejskich i zachodnich klasyków gatunku z początku lat 80-tych. Teksty utworów, choć uniwersalne, twardo osadzone są w realiach XXI wieku, w bezdusznym plastikowym świecie, w którym alienacja jednostki pogłębia się w huraganowym tempie.
--